Aflatoksin (AFT) je bisfuranski toksoid koji proizvode određeni sojevi, npr
Aspergillus flavus i Aspergillus parasiticus. Aflatoksin i bakterije koje ga proizvode široko su prisutne u tlu, životinjama i biljkama te u raznim orašastim plodovima. Neki sojevi proizvode više od jedne vrste aflatoksina, a postoje i sojevi koji ne proizvode nijednu vrstu aflatoksina u aflatoksinu. Aflatoksin uglavnom zagađuje žitarice, ulja i druge proizvode poput kikirikija, kukuruza, pirinča, soje i pšenice. Takođe se može zaraziti različita biljna i životinjska hrana. Nakon što životinje jedu hranu kontaminiranu aflatoksinima, u njoj se mogu otkriti tragovi toksina
jetra, bubrega, mišića, krvi, mlijeka i jaja. To je vrsta mikotoksina koji je najotrovniji i izuzetno štetan za zdravlje ljudi.
Aflatoksin B1 je aflatoksin koji proizvode Aspergillus flavus i Aspergillus parasiticus. To je vrlo jak kancerogen, a njegova akutna toksičnost je 10 puta veća od kalijevog cijanida i 68 puta veća od arsena. Hronična toksičnost može izazvati rak. Osnovni azobenzen je 900 puta veći. Aflatoksin B1 uglavnom se nalazi u kontaminiranoj hrani, a najveći sadržaj ima u namirnicama pohranjenim u okruženjima visoke temperature i visoke vlažnosti. Jetra je organ najosjetljiviji na toksičnost aflatoksina B1.
Aflatoksin M1 ima prilično stabilna fizičko -kemijska svojstva i neće se uništiti pasterizacijom. Nakon unosa hrane za životinje ili hrane kontaminirane aflatoksinom B1 od strane sisavaca, ona se hidroksilacijom pretvara u aflatoksin M1. Može se dobiti u mleku ili mleku. Karcinogenost aflatoksina M1 kod osjetljivih vrsta je otprilike jedan red veličine niža od aflatoksina B1. Oštećenje aflatoksina M1 uglavnom se očituje u kancerogenosti i mutagenosti te ima štetne učinke na jetrena tkiva ljudi i životinja, što može dovesti do raka jetre, pa čak i smrti. Općenito se smatra da je aflatoksin M1 nusprodukt detoksikacije aflatoksina B1.